پدید آور: سنت اگزوپری، آنتوان دو
مترجم: احمد شاملو(مترجم ها بسیار زیادی این کتاب را ترجمه کرده اند)
ناشر:تهران ، نگاه نو
سال نشر:1388
قصه با وقوع يك اتفاق خارج از روال عادي زندگي بر سيارك شازده كوچولو آغاز مي‌شود :رويش يك گياه متفاوت در بين علف‌ها و شكفتن گلي زيبا كه قرار است نقش معشوق را در اين قصه بازي كند. نويسنده در چند جمله، نمايي تمام وكمال از تجلي معشوق را روايت مي‌كند: «شهريار كوچولو كه موقع نيش‌زدن آن غنچه‌ي بزرگ حاضر و ناظر بود، به دلش افتاد كه بايد چيز معجزآسايي از آن دربيايد؛ اما گل تو پناه خوابگاه سبزش، سر فرصت دست اندر كار خودآرايي بود تا هرچه زيباتر جلوه كند .رنگ‌هايش را با وسواس تمام انتخاب مي‌كرد، سر صبر لباس مي‌پوشيد و گلبرگ‌ها را يكي‌يكي به خودش مي‌آراست .دلش نمي‌خواست مثل شقايق‌ها با جامه‌ي مچاله و پرچروك بيرون بيايد .نمي‌خواست جز در اوج درخشندگي زيبايي‌اش را نشان بدهد.» ادامه ماجراي دلدادگي شازده كوچولو مصداق مصراع حافظ است كه مي‌گويد: «كه عشق آسان نمود اول ولي افتاد مشكل‌ها…» شازده كوچولو در اين ماجراي عاشقانه به دليل خامي، ناز معشوق را برنمي‌تابد و حواشي او را از اصل داستان كه همان عشق است منحرف مي‌كند .او از كلنجار عشق گريزان مي‌شود و ناز معشوق برنمي‌تابد و با پرواز پرنده‌هاي مهاجر در مسير سفر قرار مي‌گيرد؛ سفري كه در جست‌وجوي دوست به زمين مي‌رسد. در اين ميان با ساكنان هفت سيارك همنشين مي‌شود كه هركدام از شخصيت‌هاي ساكن سيارك، نماد يكي از خصلت‌هاي منفي انساني است كه باعث مي‌شوند آدم‌ها از درك حقيقت زندگي محروم شوند. از آن‌جا كه عدد هفت در ادبيات عرفاني جايگاه ويژه‌اي دارد، نمي‌توان از مقابل هفت سياركي كه شازده پشت سر مي‌گذارد بي‌تامل عبور كرد. از منظري اين هفت سيارك، هفت مرحله سلوك شازده كوچولو در مسير خودشناسي تا درك معشوق است.
شازده در زمين در مواجهه با انبوه گل‌هايي كه شبيه گل او هستند در ورطه ترديد مي‌افتد. اينجاست كه روباه از راه مي‌رسد تا مثل يك مرشد شازده را از ورطه ترديد برهاند. تعريف روباه از عشق و حال‌وهواي عاشقي پرده‌ي شك را از مقابل چشمان شازده كوچولو عبور مي‌دهد .«روباه گفت: رازي كه گفتم خيلي ساده است: جز با دل هيچي را چنان كه بايد نمي‌شود ديد .نهاد و گوهر را چشم سر نمي‌بيند.»
شازده كوچولو، رويايي است راستين كه درون آدمي ريشه دوانده و توانسته مثل شعري منثور و نثري شاعرانه كه دنيايي از لطف و معني است، جاي خود را در دل تمام خوانندگان باز كند.
